پارادوکس های اقتصادی اجتماعی و جالب

پاردوکس جوونز

مقدمه. پارادوکس جوونز بیان می کند که در دراز مدت، افزایش کارایی در استفاده از منابع، به جای کاهش، باعث افزایش مصرف منابع می شود.

در علم اقتصاد، پارادوکس جوونز (گاهی اوقات اثر جیوونز) زمانی اتفاق می‌افتد که پیشرفت تکنولوژی، کارایی استفاده از یک منبع را افزایش می‌دهد (مقدار لازم برای هر استفاده را کاهش می‌دهد)، اما کاهش هزینه استفاده به اندازه کافی باعث افزایش تقاضا می‌شود. استفاده از منابع به جای کاهش، افزایش یافته است. دولت‌ها، چه تاریخی و چه مدرن، معمولاً انتظار دارند که به‌جای انتظار پارادوکس جوونز، دستاوردهای بهره‌وری انرژی مصرف انرژی را کاهش دهد.

پارادوکس الماس-آب

پارادوکس الماس-آب این تناقض ظاهری است که الماس از آب ارزشمندتر است، حتی اگر آب برای زندگی ضروری باشد و الماس اینطور نیست. آدام اسمیت این مشکل متناقض را در اثر خود به نام ثروت ملل مطرح کرد و بسیاری از اقتصاددانان از آن زمان در مورد آن بحث کردند.

پارادوکس ارزش (همچنین به عنوان پارادوکس الماس-آب نیز شناخته می شود) پارادوکسی است که اگرچه آب به طور کلی از نظر بقا مفیدتر از الماس است، الماس قیمت بالاتری در بازار دارد. فیلسوف آدام اسمیت اغلب به عنوان ارائه‌دهنده کلاسیک این تناقض در نظر گرفته می‌شود، هرچند که قبلاً در اوتیدموس افلاطون ظاهر شده بود. نیکلاس کوپرنیک، جان لاک، جان لاو و دیگران قبلاً سعی کرده بودند این اختلاف را توضیح دهند.